#4 Structuur voor prestatie: van kernacties naar een krachtig actieplan

Van voorbereiding naar uitvoering

In de eerste artikelen van deze serie hebben we het fundament gelegd: het belang van doelen stellen en besluitvaardigheid. In het vorige artikel doken we dieper in component 3 en 4: de noodzakelijke informatie en de vereiste vaardigheden. Met deze componenten wordt de route naar punt B helder en uitvoerbaar.

Dit artikel gaat over het vijfde component: noodzakelijke acties. Acties die je direct richting resultaat brengen. Je plan krijgt pas kracht wanneer het wordt vertaald naar duidelijke kernacties en in een concreet actieplan wordt vastgelegd. Dit is het moment waarop structuur en discipline samenkomen. In de podcast ontdek je hoe confronterend dat soms kan zijn: je ziet meteen of je echt in actie komt of vooral druk bezig blijft.

Bezig zijn is geen vooruitgang

Iedereen kent het gevoel: je agenda vol, je inbox ontploft en je bent de hele dag druk bezig. En toch vraag je jezelf ‘s avonds af: wat heeft dit me werkelijk dichter bij punt B gebracht? Het antwoord is vaak pijnlijk. Veel van wat we doen zijn oppervlakkige acties: vergaderingen zonder uitkomst, mails doorspitten, details perfectioneren. Beweging is nog geen vooruitgang. Zonder focus op kernacties en een helder actieplan loop je het risico gevangen te blijven in een default future vol rennen zonder resultaat.

Goede bedoelingen zijn dus niet genoeg. Uiteindelijk is actie het enige wat telt.

Het onderscheid tussen kernacties en afleiding

Het verschil is eenvoudig: kernacties dragen direct bij aan je doel. Alles wat je doet dat punt B sneller en concreter dichterbij brengt, hoort in deze categorie. Alles wat vooral tijd vult, hoe druk het ook voelt, is een oppervlakkige actie.

• Kernactie: tien klanten bellen waarvan er drie een afspraak opleveren.
• Oppervlakkige actie: een halve dag besteden aan het tweaken van je pitchdeck zonder daadwerkelijk iemand te spreken.

Stel jezelf elke dag de vraag: wat is vandaag mijn kernactie?

De 90/10-regel

Gert Verhulst benoemde het ooit treffend in een interview: aan het begin van je loopbaan besteed je vaak zo’n 90% van je tijd aan dingen die je niet leuk vindt maar die wél nodig zijn, en blijft er maar 10% over voor wat je energie geeft. Deze regel dwingt je om keuzes te maken, en het lef te hebben om dingen níet te doen. Later, wanneer je consequent hebt gekozen voor kernacties, kan die verhouding omdraaien. Het illustreert een belangrijk punt: de noodzakelijke acties zijn niet altijd leuk, maar ze brengen je vooruit. Juist door ze vol te houden, creëer je uiteindelijk meer ruimte om te doen wat je graag wilt.

Discipline boven gevoel

Veel mensen checken eerst in bij hun gevoel: “Heb ik er zin in?” Maar gevoelens zijn wispelturig. Kernacties vragen discipline, niet motivatie. Denk aan sport: je hebt niet altijd zin om vroeg op te staan, maar eenmaal gedaan voel je je sterker. Hetzelfde geldt voor noodzakelijke acties op weg naar punt B. De voldoening achteraf is groter dan de weerstand vooraf. Twijfel maakt plaats voor momentum zodra je doorpakt.

Discipline betekent dus: elke dag opkomen voor je resultaat, ook als je hoofd iets anders zegt.

Vertragen om te versnellen

De ‘Structuur voor Prestatie’ dwingt je om vooraf te vertragen: punt B scherpstellen, informatie en vaardigheden in kaart brengen en daarna een heldere actielijst maken. Die voorbereiding lijkt tijd te kosten, maar levert later snelheid op. Reflectie is geen vertraging, maar een strategische pauze met impact. Zonder die vertraging ren je als een kip zonder kop, kom je obstakels tegen en verlies je energie aan bijzaken. Met een helder actieplan wordt elke dag een bewuste stap vooruit.

Het gevaar van verkeerde verantwoordelijkheid

Veel professionals en leidinggevenden maken dezelfde fout: ze blijven hangen in de acties waarin ze ooit zelf sterk waren. Een manager die ooit uitblonk in sales blijft zelf deals closen, in plaats van zijn team te coachen. Wat ooit een kernactie was, wordt nu een oppervlakkige actie. Daarom is het cruciaal om regelmatig stil te staan en opnieuw te kiezen wat echt telt: waar ben ik vandaag verantwoordelijk voor, en wat zijn nu mijn kernacties?

Structuur als filter voor keuzes

Een goed actieplan geeft niet alleen richting, maar ook ruimte om nee te zeggen. Alles wat niet bijdraagt aan punt B valt automatisch af. Dat bespaart energie en voorkomt dat je meegesleept wordt in andermans prioriteiten. Zoals een ervaren directeur het zei: “98% van de verzoeken die op mijn bureau belanden dragen niet bij aan punt B. Dat inzicht geeft me de rust om met overtuiging nee te zeggen.”

Kernacties geven voldoening

Aan het einde van een dag vol oppervlakkige acties voel je vooral leegte. Je was druk, maar je kwam niet vooruit. Aan het einde van een dag waarin je kernacties hebt uitgevoerd, ervaar je voldoening. Voldoening komt dus niet van vol zijn, maar van voltooien. Je weet dat je dichter bij punt B bent gekomen. Dáár zit het verschil tussen drukte en resultaat.

Zet vandaag de stap

• Bepaal welke acties direct bijdragen aan jouw punt B.
• Schrap of delegeer alles wat daar niet onder valt.
• Plan je kernacties concreet in en voer ze uit, ook als je er geen zin in hebt.

Met deze helderheid wordt elke dag een stap richting resultaat. Noodzakelijke acties zijn geen ballast, maar de brug tussen plannen en winnen.

Vooruitblik: inner stance en commitment

In de laatste aflevering van de serie gaan we in op component 6 en 7: de noodzakelijke inner stance en commitment. Hier gaat het niet langer alleen om wat je doet, maar om wie je bent terwijl je het doet én of je bereid bent daar volledig ja op te zeggen. Deze twee componenten bepalen uiteindelijk of je punt B echt bereikt of terugvalt in je default future. In het artikel nemen we je mee in hoe inner stance en commitment het verschil maken tussen plannen hebben en ze ook daadwerkelijk waarmaken. Want zelfs met de juiste structuur saboteer je jezelf zodra je identiteit of commitment wankelt.

Zet kennis om in actie

Download het Structure of Accomplishment werkboek, confronteer jezelf eerlijk met de zeven componenten en leg je Code of Conduct vast (drie concrete “ik ben”-verklaringen die jouw inner stance dragen). Pas als doel, acties, inner stance en commitment samenkomen, verlaat je de default future en beweeg je voorspelbaar naar punt B.

Het verschil zit niet in weten, maar in doen. Download het werkboek en ga aan de slag!